Terwijl ik snel een boterhammetje stond te smeren en naar buiten keek kreeg ik toch mijn twijfels. Het regende en het zag er niet naar uit dat het snel droog zou worden. Toch hoorde ik in de tuin wat activiteiten bij de mezen. Dus toch snel de auto in en naar de Ganzenhoek gereden. Ondanks het slechte weer was het toch aardig druk met hardlopers en wielrenners. Al snel sloot ik mij aan bij twee andere vogelaars. Gelukkig werkte het weer mee en werd het geleidelijk aan droog. Terwijl ik in de bosjes tussen het fietspad en de weg aan het zoeken was, kreeg één van de vogelaars een belletje dat de Taigaboomkruiper werd gezien een stukje verderop langs het fietspad richting Scheveningen. Helaas kwamen we te laat aan en was de vogel uitzicht verdwenen. Achter ons kwam een groepje mezen en Goudhaantjes onze kant uit. Met zo'n acht man volgden we het groepje en na tien minuten kwam dan eindelijk de Taigaboomkruiper mooi in beeld op tien meter van ons vandaan. Hij liet zich mooi van de zijkant bekijken, waardoor de witte onderbuik en de ietsje wittere wenkbrauw goed te zien waren. De rest van de groep besloot het groepje mezen te volgen, maar ik geloofde in de oude plekken theorie en liep langzaam terug naar de blauwe waterpomp. Al snel merkte ik een groepje Glanskoppen en Goudhaantjes op. Terwijl ik die volgde kwam ik Rein Genuït tegen, die de Pallas' Boszanger vijf minuten eerder in de bosjes tussen het fietspad en de weg had gezien. De groep vogels vloog het fietspad over en al snel vond Peter Logtmeijer één van de twee Bladkoningen terug. Deze hadden we enkele seconden mooi in beeld, maar de vogel was erg vliegerig. Terwijl ik een stukje verder liep, vond ik al snel een Pallas' Boszanger die zich een paar keer mooi van dichtbij liet bekijken. Zo snel als dat het groepje Mezen opdook, zo snel was het groepje weer verdwenen. Samen met Pim Julsing, Willem-Jan Hooymans en Rein liep ik terug naar de plek van de Taiga. We liepen een klein rondje op de plek waar de vogel vanochtend zat, maar er was geen enkel spoor te bekennen.
Een dag daarvoor zat er in de weilanden bij de Maaldrift een Roodhalsgans tussen een groep Grauwe- en Canadese Ganzen. De vogel zat toen op een grote afstand en was door de schemer slecht te zien. Dus op de terugweg reed ik nog even door de weilanden. Gelukkig zat de vogel er nog tussen. Ik heb de vogel een tijdje in de gaten gehouden. De vogel liep al grazend kriskras door de groep Grauwe Ganzen. Toen de groep opvloog zagen ook de vleugels er gaaf uit. Maar het blijft altijd moeilijk, een Roodhalsgans in zo'n groep ganzen. Het is toch leuker om een exemplaar tussen 100-en ganzen in Zeeland te zien.
 |
| Foto: Rein Genuït |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten